No tens activat JAVASCRIPT al navegador, pots navegar en la nostra web tranquil·lament, però et recomanem que ho activis perquè puguis fer us del Web amb totes les funcionalitats.
Así que seguimos con otra gran batalla, parecida a la mía, deseando que algún día mi hijo vuelva a una vida más estable, sin tanto sufrimiento.
Para mí, conseguir un trabajo fue decisivo para mi recuperación mental. Parece tan simple... pero poder trabajar me hizo sentir tan llena...
Mis padres fueron los que llegaron a ser mi único apoyo desde el principio hasta el fin de todo el episodio, teniendo a mi madre como "bastón" porque se había convertido, a base de estar a mi lado día y noche, en la única persona en que creí que podía confiar.
Un cambio de colegio, que parecía irrelevante pero, por lo que allí conocí, pudo ser en parte un detonante para ir perdiendo algo muy importante y a lo cual la mayor parte de personas apenas prestamos atención: LA AUTOESTIMA
"Jo sempre havia sentit parlar del tema de la depressió. No entenia res, de vegades no entenia per què hi havia persones que estaven de baixa tant de temps. I ara que ho he passat ho he entès més."
"Com jo tenia bons coneixements, em vaig presentar com a candidat al lloc de treball. Quan ho van saber les monitores del club social, em van preguntar si era una broma meva. Jo volia treballar, no estava de broma."
"Fui a un centro de salud mental, atravesando un episodio de depresión mayor. Me encontré un cartel con consejos de autoayuda que decía “Sé positivo”. Claro, como si encontrarse mal dependiera de uno mismo, ¿no?"
Carregant, un moment, si us plau